เมื่อสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงมักจะเกี่ยวข้องกับอารมณ์ของคนเรา

ทุกๆ วันเราต้องเผชิญกับสภาพอากาศแตกต่างกัน เช่น ร้อน ฝน หรือลมพายุ อากาศมีผลต่ออารมณ์คนเราจริงหรือ ถ้าอากาศเปลี่ยนอารมณ์คนเราก็มักจะเปลี่ยนไปด้วย ดังนั้นอย่าแปลกใจถ้าคุณเข้ามาอ่านบทความของเราแล้วเห็นว่าบางอย่างไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย ได้โปรดโทษว่าเป็นเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงค่ะ

วันพฤหัสบดีที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2555

พยัคฆ์นักล่าพร่าหัวใจ

Night Watch Series : Eternal Hunter  by  Cynthia Eden
สนพ.คริสตัล
พฤษภาคม 2554
แนวเหนือธรรมชาติ


อิริน เจอโรม ลูกครึ่งมนุษย์กลายร่างผู้ช่วยอัยการเขตสดๆร้อนๆ ว่าจ้างจู๊ด โดโนแวนมนุษย์กลายร่างนักล่าเงินรางวัลมือหนึ่งจากไนท์วอชตามจับคนร้ายหลบหนีการประกันตัว  อิรินมีความลับบางอย่างที่ต้องปกปิดคือความเป็นมนุษย์ลูกครึ่งที่ไม่สมบูรณ์และใครบางคนในอดีตที่ตามรังควานเธอ...ฆ่าเพื่อเธอ  ครั้งแรกที่จู๊ดพบเธอเขาติดใจเธอทันที  เขามุ่งมั่นที่จะได้เธอมาเป็นของเขาให้ได้  ซึ่งพอดีกับที่เธอกำลังเจอปัญหาใหญ่ที่ต้องการความช่วยเหลือจากมนุษย์กลายร่างเธอจึงจ้างเขาอีกครั้งหนึ่ง  แต่ครั้งนี้ทำให้เธอต้องเปิดเผยทุกสิ่งในอดีตที่เธอคิดว่าเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจทุกคนจะทิ้งเธอไปถ้าได้ล่วงรู้ถึงมัน

จู๊ดเองก็มีอดีตที่เขาคิดเช่นเดียวกับอิริน ทำให้ทั้งคู่ไม่มีความเชื่อใจต่อสัมพันธุ์ครั้งนี้  แต่เมื่อทั้งคู่ได้ใกล้ชิดกันจู๊ดทำให้อิรินรู้สึกโล่งใจ เมื่ออยู่กับเขาเธอสามารถปลดปล่อยทุกสิ่งในตัวเธอออกมามากเท่าที่เธอต้องการได้  แต่ก็ยังมีอันตรายจากผู้ตามรังควานอิริน ที่จู๊ดจะต้องตามจับเพื่ออิรินและเพื่อตัวของเขาด้วย

อ่านแล้ว :
เราว่าพล๊อตเรื่องก็ธรรมดา เพียงแต่เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับมนุษย์ธรรมดาเท่านั้นเอง  เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีมนุษย์หลายๆ พันธุ์อยู่ร่วมกันมากมาย เช่น มนุษย์กลายร่าง อสูร พรายเสน่ห์ แม่มด และแวมไพร์ แต่ละเผ่าพันธ์ก็มีความสามารถพิเศษต่างกันออกไป ซึ่งเราว่าน่าจะเขียนยากอยู่เหมือนกันขอให้เครดิตนักเขียนที่สามารถนำมาผสมผสานทำให้ลงตัวได้ค่ะ   เราชอบเรื่องนี้มากทีเดียวโดยเฉพาะพระเอกที่รู้ความต้องการของตัวเอง ไล่ตามเอามาเป็นของตัวเองให้ได้ และความหวงคู่ของตน(หึง)ที่แสดงออกมาได้แมนมากๆ  ส่วนนางเอกก็ได้ใจมาก แข็งในเวลาที่ต้องเข้มแข็งแต่ยอมอ่อนในเวลาที่จะต้องยอม ดูเธอฉลาดมีเหตุผล   แต่เราก็ยังมีข้อสงสัยว่าทำไมมนุษย์ถึงไม่ระแคะระคายเลยว่ามีพวกอมนุษย์ปะปนอยู่กับพวกเขาทุกๆ วัน ทั้งที่บางคนมีอาชีพเป็นตำรวจ และรู้สึกไม่เชื่อถือกับปมในอดีตทั้งของพระเอกและนางเอกที่เขียนเอาไว้จนรู้สึกน่าหวาดหวั่นใจตั้งแต่แรก

สำนวนแปล  :
ยังแปลเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงจนเราสามารถบอกได้เลยว่าสำนวนนี้เป็นของใครโดยไม่ต้องดูชื่อ  มีคำมากมายที่ไม่เหมาะกับบุคคลิกของตัวละคร รวมทั้ง
-คำหยาบๆ เช่น กู มึง แหก ตอแหล ตีน  นังแสลน  ไอ้สันดาน  กบาล  เล่นเสียว
-คำที่เจอถี่น่าจะถึงร้อยคำคือคำว่า "แหงดิ"
-คำที่เขียนแสดงอารมณ์เช่น โอเค๊  เอามาซี้  ใคร๊   ต๊าย  เข้าใจ๋  เล๊ย
-คำที่แสดงเสียงเอฟเฟ็กซ์  เสียงดังเป๊าะ  เสียงดังอั๊ก  ดังเอื๊อก ดังเอี๊ยด   เลี้ยวฟ๊าบ  ดำปื๋อ  หนาเป็นปึ๊ง ห้อยด๊อกแด๊ก  ดิกๆ  เสียงโทรศัพท์ดังกริ้งๆ  แขม็บๆ  มนุษย์คลานกระดื๊บๆ
-คำที่น่าสงสัยในภาษาอังกฤษ เช่น หมาต๋า  ฝรั่งมุง  จู๊ดวิ่งจู๊ดสมชื่อของเขา หวืดงุ่นง่าน  จุนจู๋  กะลิงแน่ะ  กะผีน่ะสิ  เหงกแน่ะ(พระเอกพูดทั้งนั้น)  กวนโอ๊ย  ตุ๋ยเด็ก  และ  คำอุทานอันมาดแมนว่า  "คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกช้าง"
และยังมีคำที่ใช้ไม่ถูกหลักภาษาไทยอีกมากมายเหมือนเดิม  พิมพ์ผิดก็ยังเหมือนเดิม ... ถ้ามีบอกอ.ตรวจแก้ให้ถูกต้องดีกว่านี้ จะทำให้ยอดขายทะลุแน่

เราว่าคนแปลยัดเยียดจินตนาการแบบเพี้ยนๆ ให้คนอ่าน   ทำไมไม่ให้คนอ่านได้จินตนาการเองล่ะ  มันง่ายกว่าอีกด้วย  แค่แปลธรรมดาๆ  เรื่องจินตนาการปล่อยให้ผู้อ่านใช้ตามความชอบของแต่ละคนดีกว่า

อุณหภูมิ  75° C

วันจันทร์ที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2555

เพียงจุมพิต

Just One Kiss by Samantha James
สนพ.แก้วกานต์ กุมภาพันธ์ 2553
แนว :  ประวัติศาสตร์

                                                                         เป็นเรื่องที่ 2 ต่อจากเรื่อง เจ้าสาวจำเป็น

          เริ่มเรื่องตอนที่แม่ของพระเอก มอร์แกน กับน้องชายของเขานาธาเนียล กำลังจะจากไปด้วยอาการป่วย ด้วยความเป็นห่วงลูกๆ เนื่องจากสามีของเธอเอาแต่ติดเหล้าเธอจึงให้มอร์แกนรับปากจะดูแลน้อง  ด้วยความรักแม่ เขาจึงรัีบปากและตั้งแต่นั้นมามอร์แกนต้องเดือดร้อนเพราะน้องชายของเขาตลอดมา

หลายปีผ่านไปด้วยความยากลำบากเค้าได้ถีบตัวเองจากคนชั้นต่ำจนกลายเป็นเศรษฐี  มีอู่ต่อเรือและคฤหาสน์ใหญ่โตเป็นของตัวเองในบอสตัน

เลดี้อลิซเบธ สาวเลือดสีน้ำเงิน สูญเสียมรดกเพราะไม่ยอมเชื่อฟังแม่เลี้ยงใจละโมบ  จึงออกเดินทางไปบอสตันเพื่อแต่งงานกับนาธาเนียลตามที่เขาได้สัญญาไว้

เมื่อไปถึงบอสตันเธอกลับพบมอร์แกนผู้เป็นเจ้าของบ้านและอู่ต่อเรือตัวจริงไม่ใช่นาธาเนียลตามที่กล่าวอ้างไว้ประกอบกับการเดินทางเรืออันยาวนานทำให้เธอป่วยจนเป็นลม

ระหว่างป่วยมอร์แกนให้การดูแลเธออย่างดีในบ้านของเขา และสัญญาว่าจะตามตัวนาธาเนียลกลับมา แต่เมื่อเขาสืบรู้ที่อยู่ของนาธาเนียล เขากลับไม่บอกเธอ  แล้วในที่สุดเรื่องอื้อฉาวก็เกิดขึ้น ทำให้มอร์แกนต้องบังคับให้อลิซาเบธแต่งงานกับเขา

อ่านแล้ว :
ให้ความรู้สึกเหมือนละครไทยสมัยก่อนมาก ที่พระเอก นางเอกชอบพูดจาทำร้ายจิตใจกันและกัน  ทำให้ทั้งคู่รู้สึก เสียใจ และเป็นทุกข์  และ เข้าใจผิด  โดยมีชื่อของนาธาเนียลเป็นกำแพง  มอร์แกนคิดว่าความรักคือความอ่อนแอ...น่าเบื่อที่มันมีเหตุบังเอิญให้เข้าใจผิดกันบ่อยเกินไป  แล้วต่างฝ่ายก็ไม่ยอมอธิบายทั้งที่มันไม่มีเหตุผลที่จะอมพะนำเอาไว้  นักเขียนสร้างเรื่องให้เป็นเรื่องบังเอิญแบบจงใจ ดูแล้วมันไม่เป็นธรรมชาติเอาเสียเลย

ที่บอกว่าเหมือนละครไทยอีกอย่างนึงคือ เราเดาได้ว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป  เช่น ถ้านาธาเนียบจูบนางเอก เดาได้เลยว่ามอร์แกนจะต้องเห็น หรือตอนนางเอกบอกเรื่องตั้งท้องพระเอกจะต้องไม่เชื่อว่าเด็กจะเป็นลูกของเขา หรือแม้แต่สิ่งที่พวกเขาอมพะนำเอาไว้ก็เดาได้ไม่ยากเย็น หรือแม้แต่ปัญหาชีวิตในอดีตของเขา ฯลฯ (แล้วจะอ่านไปทำไมกันเนี่ย?)

ไม่ค่อยชอบนางเอกเลยดูเธอไม่มีเหตุผล ชอบด่วนสรุป เอาแต่ใจ คิดว่านาธาเนียลดีกว่ามอร์แกน เชื่อคำพูดของคนอื่นมากกว่ามอร์แกน แล้วยังดูเป็นคนปากร้าย  ส่วนมอร์แกนก็ดีจนน่ารำคาญไม่แก้ไขความเข้าใจผิด ปกปิดความผิดของนาธาเนียลเอาไว้  แล้วก็เบื่อทั้งคู่ไม่เคยเชื่อใจกันเลย  มีแต่ความสงสัยเคลือบแคลงตลอดเวลา

อีกอย่างหนึ่งคือประเด็นเรื่องแม่เลี้ยงของนางเอก หรือ นางบำเรอของพระเอก ที่นักเขียนไม่ต่อให้จบ

สำนวนแปล  :
ดีนะคะแต่มีบางคำที่ส่วนตัวเราไม่ชอบ เพราะดูว่ามันเก่าล้าสมัยเกินไป  หรือบางคำที่แสดงความเป็นไทยเราก็ไม่่ชอบ  เช่น สตางค์แดงเดียว เราชอบคำว่า เพนนีเดียว มากกว่า หรือคำว่า สาธุ ก็น่าจะเปลี่ยนเป็นฝรั่งหน่อย แต่โดยทั้งหมดเรื่องนี้ก็แปลดีมากแล้ว  มีพิมพ์ผิดบ้างไม่มากนัก

อุณหภูมิ  25 ° C

วันเสาร์ที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2555

ข้ามเวลารักพิทักษ์เธอ

Guardian : The Time Hunters by Angela Knight
สนพ.คริสตัลพับลิชชิ่ง สิงหาคม 2554



เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 3 ในชุดเป็นเรื่องของลูกสาวของวอร์ลอร์ดไวกิ้งในเล่มแรก สมควรอ่านเรียงตามลำดับ เพราะเราจะได้รู้จักที่มาที่ไปของตัวละครในเรื่องนี้ทำให้ได้อรรถรสมากขึ้นไม่เกิดความเคลือบแคลงสงสัย

ในศต.ที่21 พระเอก(นิค ไวแอ๊ต)ไม่รู้ความเป็นไปเกี่ยวกับกำเนิดของตัวเอง  ที่เขารู้คือ เขาถูกตามล่าโดยมนุษย์ต่างดาวตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก แม่ของเขาต้องพาเขาย้ายบ้านหนีและต่อสู้กับพวกมันตลอดเวลาจนเมื่อแม่เขาถูกพวกมันฆ่าตายเพื่อปกป้องเขา  เขาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมีความสามารถพิเศษแตกต่างจากมนุษย์ทั่วไป และไม่รู้ว่าทำไมเขาจึงตกเป็นเป้าโจมตี

เมื่อตอนที่เขาอายุ 15 ปี เขาได้ช่วยชีวิตนางเอกไว้จากพวกเซอรันโดยใช้พลังจิต  แต่ตัวนางเอกไมรู้ถึงตัวตนของเขา เวลาผ่านไป 16 ปี พลอยที่รัดแขนเขาส่งสัญญาณเตือนให้เขาไปช่วยเหลือผู้หญิงคนหนึ่ง  และที่นั่นเขาได้พบกับนางเอกอีกครั้ง

ในศต.ที่23 นางเอก(ริแอน)เป็น...เหมือนกับตำรวจกาลเวลา  เธอและทีมได้รับคำสั่งให้เดินทางผ่านกาลเวลาเพื่อจับตัวคนทรยศมาลงโทษ  แต่เนื่องจากหนอนบ่อนไส้ในองค์กรของเธอ ทำให้เธอไปติดอยู่ใน ศต.ที่21 และที่นั่น เธอพบกับคนทรยศและนิคได้มาช่วยเธอไว้อีกครั้ง

อ่านแล้ว :
รำคาญใจที่ทั้งสองไม่ไว้ใจกันและกัน แล้วยังจะเถียงกับตัวเองในใจ ว่าจะบอกดีหรือไม่บอกดีอยู่หลายที   แล้วขนาดไม่ไว้ใจกันแต่พระ-นางคู่นี้เจอหน้ากันวันเดียวก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่า กระโดดขึ้นเตียงโดยไม่รู้สึกถึงความรัก หรือเคมีปิ๊งปั๊ง   ดูมันง่ายดายเสียเหลือเกินเหมือนกับใครก็ได้ที่อยู่้ใกล้มือในเวลานั้น  บร๊ะเจ้า!!!
การลำดับเรื่องราวเขียนสลับกันระหว่างศต.ที่ 21 กับ ศต.ที่ 23 แต่เราคิดว่าการแทรกเรื่องของศต.ที่23 เข้ามาเพียงนิดหน่อยเป็นระยะๆ มันทำให้เราเสียอารมณ์
ชุดนี้อ่านแบบไม่ค่อยสบายใจ  เพราะดูเหมือนฝ่ายตัวร้ายจะมีวิวัฒนาการที่เหนือกว่าในทุกด้าน  ยากที่จะเอาชนะ

สำนวนแปล :
เหมือนแปลยังไม่เสร็จ กับคำที่ไม่เคยเห็นสนพ.ไหนใช้กัน บางประโยคอ่านแล้วต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่อีกรอบหรือ 2 รอบ เช่น
ซี๊แหงยิ่งกว่าคนแคระดำ  กระแทกประตูฉีกแหก  เรือนร่างยาวเรียว  ความเป็นหอกหัก พระเจ้าดำ  ร่างกระตุกฉึกๆ ย้ำยี้ยำไย  เขาหันตา น้ำลายสอปาก  สูดหายใจเยือก(เฮือก) ปากแห้งกราก(ผาก)  เลือดเนืองนอง กุฎิ  รู้แล้วรู้แร่ดไป  ควัก(หยิบ)ปืนออกมา  มีความรู้สึกวิบๆ ว่า  คุณกระโดดด่วนสรุป  ดาบส่งเสียงเหง่งหง่าง  ปากอ้าบ๋อจ๋อ  ป้าอ่อนงี่เง่า  ตกลุมรักมิดหัว  หูรี่(ลู่)ติดศีรษะ(กรุณาอย่าผวน)  เลือดกระเซ็นบิน(สาด)ออกมา  ยิ้มกว้างจรดรู(ใบ)หู  อยู่ในช็อครุนแรง  ได้ยังไงสำเร็จ(สำเร็จได้ยังไง)  กำลังจะเลือดนอง(กำลังจะนองเลือด)  เราพึ่งหวังเธอ(เราหวังพึ่งเธอ)  แหกปาก(หยาบไปใช้ว่าตะโกนดีกว่า)  ริยำ(สมัยนี้เขาพูดกันว่า ระยำ)  ปั๊ม  หัวนม(คำบังคับของสนพ.)

-  น้องชาย  น้องหนู(คำเรียกอวัยวะอย่างหนึ่ง)

- จริงง่ะ เอาดิ ใช่มะ  ได้ป่ะ  ด๊อกแด๊ก แด่วๆ  ดุ๊บดิ๊บ  แจ๊บๆ  ฯลฯ

- พิมพ์ผิด พิมพ์ตก เยอะมากทำให้สะดุดอารมณ์ชะงัก เช่น "ถ้าคุณไม่อยากให้ก้นตัวเองจิ้มห้า"..... "แล้วใครบอกว่าฉันจะเป็นคนเอาก้นจิ้มห้าล่ะ"  ฯลฯ

อุณภูมิ 75° C